Statut Najwyższej Izby Kontroli

§ 1.

Prezes Najwyższej Izby Kontroli kieruje jej działalnością przy pomocy wiceprezesów oraz dyrektora generalnego.

§ 2.

  1. Kontrolnymi jednostkami organizacyjnymi Najwyższej Izby Kontroli są departamenty:
    1. Administracji Publicznej;
    2. Budżetu i Finansów;
    3. Gospodarki, Skarbu Państwa i Prywatyzacji;
    4. Infrastruktury;
    5. Metodyki Kontroli i Rozwoju Zawodowego;
    6. Nauki, Oświaty i Dziedzictwa Narodowego;
    7. Obrony Narodowej;
    8. Porządku i Bezpieczeństwa Wewnętrznego;
    9. Pracy, Spraw Społecznych i Rodziny;
    10. Prawny i Orzecznictwa Kontrolnego;
    11. Rolnictwa i Rozwoju Wsi;
    12. Strategii;
    13. Środowiska;
    14. Zdrowia,
  2. Kontrolnymi jednostkami organizacyjnymi Najwyższej Izby Kontroli są delegatury z następującymi siedzibami i obszarami właściwości:
    1. w Białymstoku - dla województwa podlaskiego;
    2. w Bydgoszczy - dla województwa kujawsko-pomorskiego;
    3. w Gdańsku - dla województwa pomorskiego;
    4. w Katowicach - dla województwa śląskiego;
    5. w Kielcach - dla województwa świętokrzyskiego;
    6. w Krakowie - dla województwa małopolskiego;
    7. w Lublinie - dla województwa lubelskiego;
    8. w Łodzi - dla województwa łódzkiego;
    9. w Olsztynie - dla województwa warmińsko-mazurskiego;
    10. w Opolu - dla województwa opolskiego;
    11. w Poznaniu - dla województwa wielkopolskiego;
    12. w Rzeszowie - dla województwa podkarpackiego;
    13. w Szczecinie - dla województwa zachodniopomorskiego;
    14. w Warszawie - dla województwa mazowieckiego;
    15. we Wrocławiu - dla województwa dolnośląskiego;
    16. w Zielonej Górze - dla województwa lubuskiego.
  3. Jednostkami organizacyjnymi Najwyższej Izby Kontroli wykonującymi zadania w zakresie organizacji i obsługi Najwyższej Izby Kontroli są biura:
    1. Gospodarcze;
    2. Informatyki;
    3. Organizacyjne;
    4. Rachunkowości. 

§ 3.

  1. Kontrolne jednostki organizacyjne, o których mowa w § 2 ust. 1, wykonują zadania w zakresie postępowania kontrolnego lub wspomagają czynności kontrolne, w szczególności w naczelnych i centralnych organach państwowych w zakresie swojej właściwości rzeczowej oraz mogą, w porozumieniu z właściwą terytorialnie delegaturą, przeprowadzać postępowanie kontrolne w organach i jednostkach terenowych.
  2. Kontrolne jednostki organizacyjne, o których mowa w § 2 ust. 2, wykonują zadania w zakresie postępowania kontrolnego lub wspomagają czynności kontrolne, w szczególności w organach i jednostkach terenowych w zakresie swojej właściwości terytorialnej oraz mogą, w porozumieniu z właściwym rzeczowo departamentem, przeprowadzać postępowanie kontrolne w naczelnych i centralnych organach państwowych.
  3. Biura, o których mowa w § 2 ust. 3, wykonują zadania w zakresie organizacji i obsługi funkcjonowania Najwyższej Izby Kontroli.

§ 4.

  1. Prezes Najwyższej Izby Kontroli może, w uzasadnionych przypadkach, wyznaczyć do przeprowadzenia postępowania kontrolnego kontrolną jednostkę organizacyjną, z pominięciem jej właściwości rzeczowej lub terytorialnej.
  2. Spory kompetencyjne między jednostkami organizacyjnymi dotyczące ich właściwości oraz wykonywanych zadań rozstrzyga Prezes Najwyższej Izby Kontroli.

§ 5.

Jednostki organizacyjne Najwyższej Izby Kontroli używają nazw:

  1. „Najwyższa Izba Kontroli Departament ...”;
  2. „Najwyższa Izba Kontroli Delegatura w ...”;
  3. „Najwyższa Izba Kontroli Biuro ...”.

§ 6.

  1. Prezes Najwyższej Izby Kontroli zwołuje posiedzenia Kolegium Najwyższej Izby Kontroli, zwanego dalej „Kolegium”, z własnej inicjatywy lub na wniosek co najmniej 1/3 członków Kolegium.
  2. Prezes Najwyższej Izby Kontroli proponuje porządek dzienny posiedzeń Kolegium.
  3. Sekretarz Kolegium zapewnia sprawną organizację i dokumentowanie prac Kolegium.
  4. Z posiedzenia Kolegium sporządza się protokół.
  5. Kolegium uchwala regulamin określający szczegółowy tryb jego działania.

§ 7.

Prezes Najwyższej Izby Kontroli może udzielić upoważnienia do załatwiania spraw i podejmowania decyzji w jego imieniu zgodnie z poniższymi zasadami:

  1. upoważnienia udziela się pracownikom Najwyższej Izby Kontroli;
  2. upoważnienia udziela się na piśmie;
  3. upoważnienia udziela się w szczególności do wydawania decyzji administracyjnych, postanowień lub zaświadczeń;
  4. upoważnienie powinno zawierać zakres spraw objętych upoważnieniem;
  5. upoważnienie może zawierać uprawnienie do udzielania pełnomocnictw do występowania w imieniu Najwyższej Izby Kontroli;
  6. upoważnienia udziela się na czas określony lub nieokreślony;
  7. upoważnienie może być cofnięte w każdym czasie.

§ 8.

  1. Prezes Najwyższej Izby Kontroli może powoływać zespoły pomocnicze, określając ich nazwy, skład osobowy oraz zakres i tryb działania.
  2. Prezes Najwyższej Izby Kontroli może tworzyć w departamentach, delegaturach i biurach wydziały i samodzielne stanowiska pracy.

§ 9.

Prezes Najwyższej Izby Kontroli ustala, w drodze zarządzenia, szczegółową organizację wewnętrzną jednostek organizacyjnych Najwyższej Izby Kontroli oraz ich właściwość, a także może wprowadzać zmiany w tym zakresie.

Informacje o artykule

Udostępniający:
Najwyższa Izba Kontroli
Data utworzenia:
02 kwietnia 2010 09:29
Data publikacji:
02 kwietnia 2010 09:29
Wprowadził/a:
Andrzej Gaładyk
Data ostatniej zmiany:
07 grudnia 2020 15:56
Ostatnio zmieniał/a:
Andrzej Gaładyk

Przeczytaj treść ponownie