DOI: 10.53122/ISSN.0452-5027/2023.1.16
„Kontrola Państwowa” 3/2023
Pełna treść artykułu (plik PDF)
Stanisław Dziwisz
Wyrok Sądu Apelacyjnego (SA) w Warszawie z 15 września 2021 r. dotyczy naruszenia dóbr osobistych przez publikację wyników kontroli NIK. Sąd uznał, że wskazując w wystąpieniu pokontrolnym osobę odpowiedzialną za nieprawidłowości stwierdzone w funkcjonowaniu jednostki Najwyższa Izba Kontroli może naruszać jej dobre imię, ale działania te – w wypadku prawidłowo prowadzonego postępowania kontrolnego – nie mogą być uznawane za bezprawne. Prezentowana glosa ma charakter aprobujący. Rozważania SA zostały uzupełnione omówieniem przepisów ustawy z 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli1 odnoszących się do zakresu postępowania kontrolnego oraz informacji prezentowanych w wystąpieniu pokontrolnym.
Słowa kluczowe: naruszenie dóbr osobistych przez NIK, naruszenie dóbr osobistych kierownika jednostki kontrolowanej, naruszenie dóbr osobistych w wystąpieniu pokontrolnym
ABSTRACT
Infringement of Personal Rights of Auditee Managers – Commentary on the Judgement of the Appeal Court in Warsaw
The judgement of the Appeal Court in Warsaw of 15th September 2021 is related to infringement of personal rights through publication of NIK audit results. The Court rightly stated that when a person responsible for irregularities is identified in a post audit statement, their reputation may be damaged. However such activities, if the audit proceedings are appropriate, cannot be considered illegal. The message of the commentary is approving. The considerations of the Court are complemented with the presentation of the provisions of the Act on 23rd December 1994 on the Supreme Audit Office, related to the scope of audit proceedings and information presented in a post audit statement. In the lawsuit on protection of personal rights with the participation of NIK, the Court is not an appeal organ, and it is not mandated to examine the audit results or their accuracy. The author of the article shares the assessment of the Appeal Court and at the same time he indicates existing mechanisms that ensure objectivity of NIK’s audits, both legal and practical. He emphasises that if court proceedings could question the assessments and conclusions of the Supreme Audit Institution, the constitutional position of NIK would be questioned.
Key words: infringement of personal rights by NIK, infringement of personal rights of an auditee manager, infringement of personal rights in a post audit statement