W ocenie NIK wojewodowie w większości wykonywali swoje zadania. Dobrze przygotowano umowy prywatyzacyjne. Delegatury Ministra Skarbu Państwa aktywnie pomagały w prywatyzacji, opiniując projekty i wyrażając zgodę na sprzedaż zakładów. Najgorzej NIK oceniła działania Ministra Skarbu Państwa jako organu założycielskiego, gdyż ich efektem było zaniżenie przychodów państwa o 11 mln zł.
W latach 2000 - 2007 sprywatyzowano w ten sposób 185 przedsiębiorstw. Tylko w 14 przypadkach prywatyzacja nie powiodła się (spółki nie regulowały płatności, Skarb Państwa musiał rozwiązać umowy). Z kolei w 29 przypadkach zobowiązania finansowe wynikające z umów zrealizowane zostały przed wymaganym terminem.
Na ocenę pozytywną zasługują działania pięciu z siedmiu skontrolowanych organów założycielskich - wojewodów: wielkopolskiego, dolnośląskiego, łódzkiego, małopolskiego i kujawsko-pomorskiego. Nie oznacza to, że ich praca była bezbłędna - przypadki niedociągnięć występowały głównie na etapie przygotowywania i kształtowania warunków prywatyzacji. W Dolnośląskim, Małopolskim i Kujawsko-Pomorskim Urzędzie Wojewódzkim nadmiernie wydłużano postępowania prywatyzacyjne (Zakładów Mechanicznych Przemysłu Ceramiki Budowlanej "Cerama" we Wrocławiu, Państwowego Przedsiębiorstwa Komunikacji Samochodowej w Lubinie, Przedsiębiorstwa Robót Drogowych i Mostowych "DROMOST" w Bochni, Przedsiębiorstwa Drogowo-Mostowego w Brzesku, Hurtowni Wyrobów Metalowych "METALZBYT" w Toruniu, Przedsiębiorstwa Turystycznego "BRDA" w Bydgoszczy, Przedsiębiorstwa Przemysłu Ziemniaczanego w Bronisławie). Wielkopolski Urząd Wojewódzki przyjął w umowach leasingowych zobowiązania spółek niespójne z wykonanymi analizami przedprywatyzacyjnymi (Poznańskiego Przedsiębiorstwa Automatyki "Meramont", Przedsiębiorstwa Państwowej Komunikacji Samochodowej w Lesznie oraz PPKS w Pile). W Łódzkim Urzędzie Wojewódzkim miał miejsce nierzetelny przetarg na wykonanie analizy przedprywatyzacyjnej (Przedsiębiorstwo Surowców Wtórnych "Wtórpol). Natomiast w Dolnośląskim Urzędzie Wojewódzkim we wszystkich przypadkach nie rozpatrywano zastosowania alternatywnych ścieżek prywatyzacyjnych.
W Mazowieckim Urzędzie Wojewódzkim nieuporządkowana bądź niekompletna dokumentacja nie dała Najwyższej Izbie Kontroli podstaw do dokonania pełnej oceny prywatyzacji przygotowywanych przez Wojewodę Mazowieckiego (Przedsiębiorstwa Projektowo-Badawczego BISPROL, Przedsiębiorstwa Robót Inżynieryjno-Drogowych w Mławie).
Działania Ministra Skarbu Państwa, który przygotowywał cztery prywatyzacje, w trzech przypadkach NIK oceniła negatywnie. W ich wyniku doszło w dwóch przypadkach (Przedsiębiorstwa Górniczo-Produkcyjnego BAZALT w Wilkowie i Przedsiębiorstwa Przemysłu Spirytusowego POLMOS w Warszawie) do zaniżenia przychodów Skarbu Państwa z prywatyzacji o ok. 11 mln zł z powodu zbyt niskiej wyceny zakładów.
Resort Skarbu Państwa sprawdził się natomiast w działaniach nadzorczych - zarówno dyrektorzy delegatur jak i komórki merytoryczne w ministerstwie prawidłowo nadzorowały prywatyzacje prowadzone przez wojewodów.