Przede wszystkim należy powiedzieć, że opieki nad osobami starszymi nie można sprowadzać do medycyny. To musi być cały pakiet różnego rodzaju rozwiązań, które zaczynają się od wsparcia w zakresie zdrowia jeszcze w okresie, powiedziałbym, przedopiekuńczym. Także w zakresie aktywności. A zatem, potrzebne są rozwiązania dotyczące budownictwa, transportu, edukacji i tak dalej, i tak dalej. Ale myśląc już o tych osobach starszych, które poważnie chorują i które wymagają pomocy i opieki, przygotowujemy cały pakiet różnego rodzaju rozwiązań. Jeżeli chodzi o opiekę taką, można powiedzieć, podstawową, to będziemy starać się wspierać osoby starsze przede wszystkim w miejscu ich zamieszkania tak, żeby jak najdłużej mogły być albo samodzielne, albo żyć w towarzystwie swoich najbliższych. To jest, można powiedzieć, priorytet. Ale oczywiście tam, gdzie potrzeba, musi być dobry dostęp do dobrej, jakości instytucjonalnych domów, w których te osoby znajdą już pomoc taką bardziej bezpośrednią. Mówiąc o opiece medycznej, należy wspomnieć o planach dotyczących stworzenia ustawy o podstawowej opiece zdrowotnej, która to, można powiedzieć, jest fundamentem opieki w miejscu zamieszkania, bez względu na to, czy to jest dom rodzinny, czy to jest instytucja opiekuńcza. Będziemy zmierzać w kierunku takiej instytucji lekarza rodzinnego, w której lekarz rodzinny jest wprawdzie koordynatorem, kierownikiem zespołu, ale jednak w tym zespole są także osoby, które mu towarzyszą i które w znacznej mierze z jednej strony odciążają go, a zatem będzie on bardziej dostępny dla swoich podopiecznych, pacjentów, a z drugiej strony wykonują cały szereg czynności także właśnie w stosunku do osób pozostających u siebie w domach, osób starszych w szczególności, które mogą być wykonane nie przez lekarza. Następnym polem, o którym myślimy bardzo intensywnie, to jest reforma sposobu zamawiania świadczeń opieki zdrowotnej, zarówno w ambulatoryjnej opiece specjalistycznej, jak i w szpitalnictwie. Pacjentami w tych obszarach oczywiście częściej, niż inne osoby są ludzie starsi i szczególnie w stosunku do nich, ale nie tylko, plan jest, żeby odejść od zasady kupowania pojedynczych procedur na rzecz wynagradzania świadczeniodawców za skoordynowaną opiekę nad pacjentem tak, aby uniknąć na przykład sytuacji, które dzisiaj zdarzają się dosyć często, że po hospitalizacji, zwłaszcza właśnie osoby starszej, praktycznie jest ona wypisywana do domu, gdzie to właśnie na niej, albo na jej opiekunach spoczywa obowiązek zorganizowania takiej opieki dłuższej, jak choćby na przykład rehabilitacji, która by doprowadziła do poprawy jej kondycji, możliwości na przykład komunikacyjnych i tak dalej, i tak dalej. Poruszania się. I niestety ta sprawa w tej chwili jest bardzo mało dostępna i często po prostu kończy się to wszystko źle. I właśnie przejście na rzecz zakupywania pakietów opieki nad osobą, która wychodzi ze szpitala, powinien [powinno] tę sytuację poprawić. I wreszcie ostatnia sprawa, to leki dla seniorów. Przygotowujemy w tej chwili rozwiązanie, które osobom w wieku od siedemdziesiątego piątego roku życia bez kryterium dochodowego będzie zapewniało dostęp do darmowych leków. Oczywiście, to rozwiązanie musi być z jednej strony rzeczywistym wsparciem dla tych ludzi, którzy z racji wieku i częstszych w tym wieku chorób konsumują znacznie więcej leków, niż inni, co oczywiście wiąże się z poważnym obciążeniem finansowym dla nich, ale z drugiej strony, żeby było też bezpieczne dla budżetu.
Informacje o artykule
Udostępniający:
Najwyższa Izba Kontroli
Data utworzenia:
26 listopada 2015 14:37
Data publikacji:
26 listopada 2015 14:37
Wprowadził/a:
Andrzej Gaładyk
Data ostatniej zmiany:
26 listopada 2015 14:37
Ostatnio zmieniał/a:
Andrzej Gaładyk